جداسازی و شناسایی باکتری های تجزیه کننده نفتالن از رسوبات آلوده نفتی خور موسی

به منظور جداسازی باکتری های بومی تجزیه کننده نفتالن، نمونه رسوبات آلوده نفتی از خور موسی جمع آوری شدند. بعد از غنی سازی نمونه ها در محیط کشت پایه معدنی، کلنی های باکتریایی با کشت بر محیط کشت جامد جداسازی و خالص سازی شدند. با انجام عملیات غربالگری بر پایه سرعت رشد ایزوله ها و توانایی آن ها در تجزیه نفتالن، سه گونه با توانایی بالا در تجزیه نفتالن با کد های 10mb،30mb و 70mb برای ادامه آزمایشات تجزیه زیستی انتخاب شدند. بررسی های مورفولوژیکی و تست های بیوشیمیایی برای شناسایی این گونه ها نشان داد که ویژگی های آن ها به ترتیب مشابه گونه های سودوموناس پوتیدا، سودوموناس آئروژینوزا و میکروکوکوس لوتئوس می باشد. به منظور بررسی سرعت رشد باکتری ها در حضور نفتالن و رسم منحنی رشد آن ها، جذب نوری محیط کشت حاوی باکتری های مذکور در طول موج 600 نانومتر توسط دستگاه اسپکتروفتومتر اندازه گیری شد. طبق منحنی رشد، باکتری ها از سرعت رشد بالایی برخوردار بودند. همچنین میزان تجزیه نفتالن توسط دستگاه کروماتوگرافی مایع با کار آیی بالا(hplc) اندازه گیری شد. داده های به دست آمده نشان داد که 662/0±147/96%، 501/1±485/91%، 123/1±522/89% از نفتالن اولیه(ppm60) به ترتیب توسط 30mb، 10mb و 70mb در طول 120 ساعت انکوباسیون مینرالیزه شده است. پس این طور می توان نتیجه گرفت که تجزیه میکروبی یکی از مسیر های حذف آلاینده های هیدروکربنی نظیر نفتالن، در خور موسی می باشد. در نتیجه باکتری های بومی تجزیه کننده ترکیبات آروماتیک حلقوی در خور موسی نقش مهمی در خود پالایی این منطقه دارند. لذا می توان باکتری های فوق را برای انجام آزمایشات میدانی پیشنهاد کرده و در شرایط آلودگی بالا، از این گونه ها استفاده نمود و در صورت لزوم می توان میزان بیشتری باکتری را به منطقه آلوده تلقیح کرد.